Lesprogramma Een 'gewoon' lesprogramma van de workshop creatieve fotografie bestaat uit de volgende onderdelen: De kunst van het kijken Als de ogen het niet zien, kan de duurste camera het niet maken. Het belang van observeren en van denken in beeld. Kijk in het dagelijkse leven alsof je door de zoeker kijkt. Ineens worden alledaagse dingen bijzonder en bijzondere dingen alledaags. We bespreken de keuze van de krantenfoto’s en wat van mijn eigen foto’s. Fotojournalisten die voor kranten werken zijn altijd gebonden door het moment. Ze moeten vastleggen wat er gebeurt en kunnen dingen slechts zelden naar hun hand zetten. Het moment kiezen is één. Het bepalen van de fotohoek en achtergrond telt net zo zwaar, maar daarin is de beroepsfotograaf vaak beperkt. Beter goed gejat dan slecht verzonnen Interactie met de deelnemers over het hoe en waarom van foto’s. Daarbij zal ik eigen werk en de door de deelnemers gekozen tijdschriftenfoto’s bespreken. De fotograaf die werkt voor tijdschriften heeft vaak meer tijd en mogelijkheden om tot een compositie te komen. Het is de bedoeling dat de deelnemer ziet dat hoekbepaling, hoogtebepaling en compositie van groot belang zijn voor het maken van een mooiere foto. Kijk en leer van de (andere) beroeps. Hoe zou je dit bij het maken van je eigen foto’s kunnen gebruiken? Van vakantiekiek tot vakmanschap Voor wie is de foto bestemd? Wat wil je uitdragen en hoe ga je dat bereiken. Bepaal van tevoren wat je wilt fotograferen en bekijk dan de mogelijkheden om dat te doen. Wat zal het meeste aanspreken bij de doelgroep? Maar verlies daarbij niet je ziel! Wees geduldig en wacht op het juiste moment. Anticiperen is van groot belang. Wat je vooraf bedenkt, kan je op hét moment niet meer verrassen. Maak een plan van aanpak, maar wees bereid om dat te laten varen voor een ander idee (wel van JEZELF). Soms is een beetje mazzel onontbeerlijk, maar vaak blijkt dat je dat ook afdwingt. Beter goed verzonnen dan slecht gejat Jouw mening telt in de fotografie. Er is geen goed of slecht, maar commercieel, kunst en een heleboel daar tussenin. Wat is jóuw visie en hoe geef je die weer. Wat vind jíj belangrijk en waarom? Hoe wil je dat anderen jouw wereld zien? Hoe zie jij de wereld van anderen? Hoe leg je dat vast op jouw manier? Hoe maak je jouw werk herkenbaar? Als je zelf kunt bepalen wat je op je brood wilt, kun je ook zelf bepalen wat jíj mooi vindt in jouw foto’s! Dat het leuk is als een heleboel andere mensen geboeid worden door jouw foto’s staat daar los van… of toch niet? Zelf doen Genoeg gepraat over fotografie, het is tijd om het te gaan doen. De deelnemers krijgen een praktische opdracht, die telkens kan wisselen. Het kan een opdracht worden in portretfotografie of het vastleggen van de ‘ziel’ van het gebouw. Het kan een krantenachtige opdracht worden (de mens in de straat) of een abstracte titel als: nu zijn de rapen gaar. De praktische opdracht wordt mede bepaald door het groepsniveau. Er kunnen ook deelopdrachten in groepjes worden uitgevoerd. Welke weg kies je nu. Zolang het je wordt uitgelegd is het allemaal wel duidelijk, maar ineens wordt er van je verwacht dat je keuzes maakt. Alle voorgaande onderwerpen komen samen in de foto’s die je nu gaat maken. Nabespreking gemaakte foto’s Wat is er gemaakt en waarom. Deelnemers die durven, mogen zelf uitleggen wat ze hebben gezien en wat er van overbleef op de foto. In andere gevallen plukken we er gewoon een paar deelnemers uit. Nogmaals: er is geen goed of slecht. Uitsluitend eigen visie. We letten bij het bespreken niet (of nauwelijks) op de techniek. Dat is aan te leren uit boekjes. Het gaat vooral om de uiteindelijke onderwerpkeuze, compositie en wat de foto uitdraagt. Voor wie hij is bestemd, moet uit de foto blijken. Net als de ziel van de fotograaf. Als je zelf vindt dat jouw foto goed is, dan zou dat ook best eens zo kunnen zijn.